Psalms 104

1  Bless the LORD, O my soul. O LORD my God, thou art very great; thou art clothed with honour and majesty.

1  Purihin mo ang PANGINOON, O kaluluwa ko! O PANGINOON kong Diyos, napakadakila mo! Karangalan at kamahalan ang kasuotan mo,

1  Dayega ang GINOO, O akong kalag. O GINOO akong Dios, ikaw daku kaayo; ikaw gibistihan og dungog ug pagkaharianon.

2  Who coverest thyself with light as with a garment: who stretchest out the heavens like a curtain:

2  na siyang bumabalot ng liwanag sa iyo na parang bihisan; na gaya ng tabing ay nag-unat ng kalangitan;

2  Kinsa nagtabon sa imong kaugalingon pinaagi sa kahayag nga ingon sa usa ka bisti: kinsa nagbukhad sa kalangitan sama sa usa ka kurtina:

3  Who layeth the beams of his chambers in the waters: who maketh the clouds his chariot: who walketh upon the wings of the wind:

3  na siyang naglalagay ng mga biga ng kanyang mga matataas na silid sa tubig; na ginawang kanyang karwahe ang mga ulap, na sumasakay sa mga pakpak ng hangin,

3  Kinsa nagapahimutang sa mga haligi sa iyang mga lawak diha sa katubigan: kinsa nagahimo sa kapanganoran nga iyang karwahe: kinsa nagalakaw nganha sa mga paku sa hangin:

4  Who maketh his angels spirits; his ministers a flaming fire:

4  na ginagawa niyang mga sugo ang mga hangin, at kanyang mga tagapangasiwa ay nagliliyab na apoy.

4  Kinsa nagahimo sa iyang mga anghel nga mga espirito; sa iyang mga alagad nga usa ka nagadilaab nga kalayo:

5  Who laid the foundations of the earth, that it should not be removed for ever.

5  Iyong inilagay ang lupa sa kanyang saligan, upang ito'y huwag mayanig kailanman.

5  Kinsa mipahimutang sa mga patukoranan sa yuta, aron kini dili matarog sa kahangtoran.

6  Thou coveredst it with the deep as with a garment: the waters stood above the mountains.

6  Tinakpan mo ito ng kalaliman na tila isang bihisan; ang tubig ay tumatayo sa itaas ng mga bundok.

6  Ikaw mitabon niini pinaagi sa kahiladman ingon nga pinaagi sa usa ka bisti: ang mga tubig mitindog ibabaw sa kabukiran.

7  At thy rebuke they fled; at the voice of thy thunder they hasted away.

7  Sa iyong pagsaway ay tumakbo sila, sa ugong ng iyong kulog ay nagsitakas sila.

7  Sa imong pagbadlong sila mikagiw; sa tingog sa imong dalugdog sila midali sa pagpalayo.

8  They go up by the mountains; they go down by the valleys unto the place which thou hast founded for them.

8  Ang mga bundok ay bumangon, lumubog ang mga libis, sa dakong pinili mo para sa kanila.

8  Sila mitungas subay sa kabukiran; sila milugsong subay sa kawalogan ngadto sa dapit nga imong gitukod alang kanila.

9  Thou hast set a bound that they may not pass over; that they turn not again to cover the earth.

9  Ikaw ay naglagay ng hangganan na hindi nila dapat daanan, upang ang lupa ay hindi na nila muling matakpan.

9  Ikaw mibutang og usa ka utlanan nga sila dili mahimong molabang; aron sila dili mobalik sa pagtabon sa yuta.

10  He sendeth the springs into the valleys, which run among the hills.

10  Siya'y nagsusugo ng mga bukal sa mga libis; ang mga iyon ay umagos sa pagitan ng mga bundok,

10  Siya nagapadala sa mga tuboran sa tubig ngadto sa mga walog, nga nag-agas diha sa kabungtoran.

11  They give drink to every beast of the field: the wild asses quench their thirst.

11  kanilang binibigyan ng inumin ang bawat hayop sa parang; pinapawi ng mailap na asno ang kanilang pagkauhaw.

11  Sila naghatag og mainom ngadto sa matag mananap sa patag: ang ihalas nga mga asno nagtagbaw sa ilang kauhaw.

12  By them shall the fowls of the heaven have their habitation, which sing among the branches.

12  Sa tabi nila ay nagkaroon ng kanilang tahanan ang mga ibon sa himpapawid; sila'y nagsisiawit sa mga sanga.

12  Pinaagi kanila ang kalanggaman sa langit makabaton sa ilang pinuy-anan, nga nag-awit diha sa mga sanga.

13  He watereth the hills from his chambers: the earth is satisfied with the fruit of thy works.

13  Mula sa iyong mga matataas na silid ay dinidilig mo ang mga bundok; sa bunga ng iyong mga gawa ang lupa'y busog.

13  Siya nagapatubig sa kabungtoran gikan sa iyang mga lawak: ang yuta natagbaw sa bunga sa imong mga buhat.

14  He causeth the grass to grow for the cattle, and herb for the service of man: that he may bring forth food out of the earth;

14  Iyong pinalalago para sa mga hayop ang damo, at ang pananim upang sakahin ng tao, upang siya'y makapagbigay ng pagkain mula sa lupa,

14  Siya nagapahinabo sa sagbot sa pagtubo alang sa mga mananap, ug ang herba alang sa pagsilbi sa tawo: aron siya mohatag og pagkaon gikan sa yuta;

15  And wine that maketh glad the heart of man, and oil to make his face to shine, and bread which strengtheneth man's heart.

15  at ng alak upang pasayahin ang puso ng tao, ng langis upang paliwanagin ang kanyang mukha, at tinapay upang palakasin ang puso ng tao.

15  Ug bino nga nagahimong maya sa kasingkasing sa tawo, ug lana aron sa paghimo sa iyang nawong nga modan-ag, ug tinapay nga nagapalig-on sa kasingkasing sa tawo.

16  The trees of the LORD are full of sap; the cedars of Lebanon, which he hath planted;

16  Ang mga punungkahoy ng PANGINOON ay busog, ang mga sedro sa Lebanon na kanyang itinanim.

16  Ang mga kahoy sa GINOO puno sa duga; ang mga sedro sa Lebanon, nga iyang gitanom;

17  Where the birds make their nests: as for the stork, the fir trees are her house.

17  Sa mga iyon ay gumagawa ng kanilang mga pugad ang mga ibon; ang tagak ay mayroong kanyang bahay sa puno ng igos.

17  Diin ang mga langgam naghimo sa ilang mga salag: mahitungod sa mga talabong, ang kahoy nga haya mao ang iyang balay.

18  The high hills are a refuge for the wild goats; and the rocks for the conies.

18  Ang matataas na bundok ay para sa maiilap na kambing; ang malalaking bato ay kanlungan ng mga kuneho.

18  Ang habog nga kabungtoran usa ka dangpanan alang sa ihalas nga mga kanding; ug ang dagkungbato alang sa mga koneho.

19  He appointed the moon for seasons: the sun knoweth his going down.

19  Ginawa mo ang buwan upang takdaan ang mga panahon; nalalaman ng araw ang kanyang panahon ng paglubog.

19  Siya mitudlo sa bulan alang sa mga panahon, ang adlaw nasayod sa iyang pagsalop.

20  Thou makest darkness, and it is night: wherein all the beasts of the forest do creep forth.

20  Itinatalaga mo ang kadiliman at ito'y nagiging gabi; nang ang lahat ng mga halimaw sa gubat ay gumagapang.

20  Ikaw naghimo sa kangitngit, ug kini gabii: nga sa diin ang tanang hayop sa lasang nangamang pagawas.

21  The young lions roar after their prey, and seek their meat from God.

21  Umuungal ang mga batang leon para sa kanilang biktima, na naghahanap ng kanilang pagkain mula sa Diyos.

21  Ang batan-on nga mga liyon nagngulob sunod sa ilang mga tukbonon, ug nangita sa ilang pagkaon gikan sa Dios.

22  The sun ariseth, they gather themselves together, and lay them down in their dens.

22  Kapag ang araw ay sumisikat sila'y nagsisialis, at humihiga sa kanilang mga yungib.

22  Ang adlaw nagasidlak, sila nagtigom pagtingob sa ilang mga kaugalingon, ug nanghigda sila diha sa ilang mga lungib.

23  Man goeth forth unto his work and to his labour until the evening.

23  Ang tao ay humahayo sa kanyang gawain, at sa kanyang paggawa hanggang sa kinahapunan.

23  Ang tawo nagagawas ngadto sa iyang buluhaton, ug ngadto sa iyang paghago hangtod sa kagabhion.

24  O LORD, how manifold are thy works! in wisdom hast thou made them all: the earth is full of thy riches.

24  O PANGINOON, napakarami ng iyong mga gawa! Sa karunungan ay ginawa mo silang lahat, ang lupa ay puno ng iyong mga nilalang.

24  O GINOO, pagkadaghan sa imong mga buhat! diha sa kaalam ikaw mihimo kanilang tanan: ang yuta puno sa imong mga bahandi.

25  So is this great and wide sea, wherein are things creeping innumerable, both small and great beasts.

25  Nariyan ang dagat, malaki at maluwang, na puno ng mga bagay na di mabilang, ng maliit at malaking bagay na may buhay.

25  Mao man kining daku ug halapad nga dagat, diin anaa ang mga butang nga nagakamang nga dili maihap, ang gagmay ug dagku nga mga mananap.

26  There go the ships: there is that leviathan, whom thou hast made to play therein.

26  Doon nagsisiyaon ang mga sasakyang-dagat, at ang Leviatan na iyong nilikha upang doon ay maglibang.

26  Didto nag-adto ang mga barko: didto anaa kanang lebyatan, kinsa imong gihimo aron sa pagdula dinhi niini.

27  These wait all upon thee; that thou mayest give them their meat in due season.

27  Lahat ng ito sa iyo ay naghihintay, upang mabigyan sila sa tamang panahon ng kanilang pagkain.

27  Kini silang tanan nagpaabot nganha kanimo; nga ikaw mohatag kanila sa ilang pagkaon sa tukma nga panahon.

28  That thou givest them they gather: thou openest thine hand, they are filled with good.

28  Iyong ibinibigay sa kanila, ito ay kanilang tinitipon; iyong ibinubukas ang iyong kamay, sila'y napupuno ng mabuburing bagay.

28  Kanang imong gihatag kanila ilang gitigom: ikaw nagbukhad sa imong kamot, sila napuno sa maayo.

29  Thou hidest thy face, they are troubled: thou takest away their breath, they die, and return to their dust.

29  Iyong ikinukubli ang iyong mukha, sila'y nangangamba; iyong inalis ang kanilang hininga, sila'y namamatay, at nagsisibalik sa kanilang pagiging alabok.

29  Ikaw nagtago sa imong nawong, sila nasamok: ikaw nagkuha sa ilang gininhawa, sila namatay, ug namalik ngadto sa ilang abog.

30  Thou sendest forth thy spirit, they are created: and thou renewest the face of the earth.

30  Iyong isinusugo ang iyong Espiritu, sila'y nalilikha, at iyong binabago ang balat ng lupa.

30  Ikaw nagpadala sa imong espirito, sila gimugna: ug ikaw nagbag-o sa nawong sa yuta.

31  The glory of the LORD shall endure for ever: the LORD shall rejoice in his works.

31  Manatili nawa ang kaluwalhatian ng PANGINOON kailanman; magalak nawa ang PANGINOON sa kanyang mga gawa,

31  Ang himaya sa GINOO molungtad sa kahangtoran: ang GINOO magkalipay diha sa iyang mga buhat.

32  He looketh on the earth, and it trembleth: he toucheth the hills, and they smoke.

32  na siyang tumitingin sa lupa at ito'y nayayanig, na humihipo sa mga bundok at ito'y umuusok!

32  Siya nagatan-aw sa yuta, ug kini nagakurog: siya nagahikap sa kabungtoran, ug sila nag-aso.

33  I will sing unto the LORD as long as I live: I will sing praise to my God while I have my being.

33  Aawit ako sa PANGINOON habang ako'y nabubuhay; ako'y aawit ng papuri sa aking Diyos, habang ako'y nabubuhay.

33  Ako moawit ngadto sa GINOO samtang ako buhi: ako moawit og pagdayeg ngadto sa akong Dios samtang ako nagbaton sa akong pagkaako.

34  My meditation of him shall be sweet: I will be glad in the LORD.

34  Maging kalugud-lugod nawa sa kanya ang aking pagbubulay-bulay, para sa akin, ako'y magagalak sa PANGINOON.

34  Ang akong pagpamalandong kaniya mahimong tam-is: ako magmaya diha sa GINOO.

35  Let the sinners be consumed out of the earth, and let the wicked be no more. Bless thou the LORD, O my soul. Praise ye the LORD.

35  Malipol nawa ang mga makasalanan sa lupa, at mawala nawa ang masama. O kaluluwa ko! Purihin ang PANGINOON. Purihin ang PANGINOON!

35  Itugot nga ang mga makasasala maut-ot gikan sa yuta, ug itugot nga ang mga dautan mawala. Magdayeg ikaw sa GINOO, O akong kalag. Pagdayeg kamo sa GINOO.

PREVIOUS
NEXT