Job 9

1  Then Job answered and said,

1  Unya si Job mitubag ug miingon:

2  I know it is so of a truth: but how should man be just with God?

2  Sa pagkamatuod ako nasayud nga kini mao man: Apan unsaon sa tawo aron mamatarung sa atubangan sa Dios?

3  If he will contend with him, he cannot answer him one of a thousand.

3  Kong siya buot magpakiglalis kaniya, Siya dili makatubag kaniya bisan makausa sa usa ka libo.

4  He is wise in heart, and mighty in strength: who hath hardened himself against him, and hath prospered?

4  Siya manggialamon sa kasingkasing ug makagagahum sa kusog: Kinsa ang nagpagahi sa iyang kasingkasing batok kaniya, ug nga nagmauswagon?

5  Which removeth the mountains, and they know not: which overturneth them in his anger.

5  Kaniya nga magabalhin sa mga kabukiran, ug sila wala managpanghibalo niana, Sa diha nga sa iyang kapungot siya magalungkab kanila;

6  Which shaketh the earth out of her place, and the pillars thereof tremble.

6  Nga magauyog sa kalibutan gikan sa iyang himutangan, Ug ang mga haligi niana magakurog;

7  Which commandeth the sun, and it riseth not; and sealeth up the stars.

7  Nga magasugo sa adlaw, ug kini dili mosilang, Ug magatak-om sa mga kabitoonan;

8  Which alone spreadeth out the heavens, and treadeth upon the waves of the sea.

8  Nga mao lamang ang magabuklad sa kalangitan, Ug magatamak sa ibabaw sa kabaluran sa dagat;

9  Which maketh Arcturus, Orion, and Pleiades, and the chambers of the south.

9  Nga maoy nagbuhat sa Oso, ug sa Orion, ug sa mga Pleyadas, Ug sa mga tagoanan sa habagatan;

10  Which doeth great things past finding out; yea, and wonders without number.

10  Nga nagabuhat sa mga butang nga dili matukib, Oo, mga butang katingalahan nga dili maisip.

11  Lo, he goeth by me, and I see him not: he passeth on also, but I perceive him not.

11  Ania karon, siya milabay kanako, ug wala ko siya makita: Siya mipadayon usab, apan wala ko himatngoni.

12  Behold, he taketh away, who can hinder him? who will say unto him, What doest thou?

12  Ania karon, siya nagasakmit sa tulokbonon , kinsa ang makapugong kaniya? Kinsa ang moingon kaniya: Unsa ang imong gibuhat?

13  If God will not withdraw his anger, the proud helpers do stoop under him.

13  Dili kuhaon sa Dios ang iyang kasuko, Ang magatabang kang Rahab nanagyukbo sa ilalum niya.

14  How much less shall I answer him, and choose out my words to reason with him?

14  Daw unsa ka diyutay ang akong igatubag kaniya, Ug pagpili sa akong mga igsusulti aron sa pakigpulong uban kaniya?

15  Whom, though I were righteous, yet would I not answer, but I would make supplication to my judge.

15  Nga kaniya, bisan ako matarung pa unta, apan dili ako motubag; Adto ako magpakilooy sa akong maghuhukom.

16  If I had called, and he had answered me; yet would I not believe that he had hearkened unto my voice.

16  Kong ako nagtawag pa unta, ug kanako siya mitubag, Apan dili pa gayud ako motoo nga siya sa akong tingog nagpatalinghug.

17  For he breaketh me with a tempest, and multiplieth my wounds without cause.

17  Kay gipukan ako niya sa usa ka unos, Ug sa walay hinungdan ang mga samad gidaghan.

18  He will not suffer me to take my breath, but filleth me with bitterness.

18  Dili ako niya tugotan sa pagginhawa, Apan gipuno niya ako sa kapaitan.

19  If I speak of strength, lo, he is strong: and if of judgment, who shall set me a time to plead?

19  Kong kita magasulti bahin sa kusog, ania karon, siya makagagahum! Kong sa katarungan: Kinsa, ang magapatawag kanako?

20  If I justify myself, mine own mouth shall condemn me: if I say, I am perfect, it shall also prove me perverse.

20  Bisan kong ako matarung pa, ang akong kaugalingong baba magahukom kanako: Bisan kong ako hingpit pa, kana magapadayag nga ako dautan.

21  Though I were perfect, yet would I not know my soul: I would despise my life.

21  Ako hingpit; ako wala magtagad sa akong kaugalingon; Gibiay-biay ko ang akong kinabuhi

22  This is one thing, therefore I said it, He destroyeth the perfect and the wicked.

22  Natingub ang tanan; busa ako nagaingon: Siya naglaglag sa maayo ug sa dautan.

23  If the scourge slay suddenly, he will laugh at the trial of the innocent.

23  Kong ang hampak magalaglag sa kalit, Siya mobiay-biay sa paghusay sa mga walay sala.

24  The earth is given into the hand of the wicked: he covereth the faces of the judges thereof; if not, where, and who is he?

24  Ang kalibutan gitugyan ngadto sa kamot sa mga dautan; Siya nagatabon sa mga nawong sa mga maghuhukom niini: Kong ugaling dili mao siya, kinsa man diay kana?

25  Now my days are swifter than a post: they flee away, they see no good.

25  Ang akong mga adlaw karon labi pang matulin kay sa usa ka sinugo nga nagadala sa mga sulat: Sila nagadalagan, walay kaayohan nga ilang makita.

26  They are passed away as the swift ships: as the eagle that hasteth to the prey.

26  Sila nangagi ingon sa mga sakayang matulin; Ingon sa agila nga magasakdap sa dalagiton.

27  If I say, I will forget my complaint, I will leave off my heaviness, and comfort myself:

27  Kong moingon ako: Kuhaon ko sa akong panumduman ang akong kaguol, Ang masulob-on ko nga panagway ako nga isalikway, ug magsadya;

28  I am afraid of all my sorrows, I know that thou wilt not hold me innocent.

28  Ako nahadlok sa tanan ko nga mga kasub-anan, Ako nasayud nga dili mo ako pagailhong walay sala.

29  If I be wicked, why then labour I in vain?

29  Ako pagahukman; Ngano man diay nga ako manlimbasog sa walay kapuslanan?

30  If I wash myself with snow water, and make my hands never so clean;

30  Kong ako sa akong kaugalingon magahugas sa tubig sa nieve, Ug ayohon gayud paghinlo ang akong mga kamot;

31  Yet shalt thou plunge me in the ditch, and mine own clothes shall abhor me.

31  Apan ikaw magaunlod kanako sa kalapukan, Ug ang akong kaugalingon nga mga bisti makapaluod kanako.

32  For he is not a man, as I am, that I should answer him, and we should come together in judgment.

32  Kay siya dili tawo ingon kanako, aron ako motubag kaniya, Aron nga kanako siya mokuyog sa hukmanan.

33  Neither is there any daysman betwixt us, that might lay his hand upon us both.

33  Walay maghuhusay sa taliwala namo, Nga arang makapahamutang sa iyang kamot sa ibabaw namong duha.

34  Let him take his rod away from me, and let not his fear terrify me:

34  Ipakuha gikan kanako ang iyang baras, Ug ayaw ako pahadloka sa iyang pagkamakalilisang:

35  Then would I speak, and not fear him; but it is not so with me.

35  Unya ako mosulti, ug kaniya dili mahadlok: Kay dili ako ingon niana sa akong kaugalingon.