1 And when they were escaped, then they knew that the island was called Melita.
1 At nang kami'y mangakatakas na, nang magkagayo'y napagtalastas namin na ang pulo'y tinatawag na Melita.
1 Ug sa naluwas na kami, nahibaloan namo nga ang pulo ginganlan Melita,
2 And the barbarous people shewed us no little kindness: for they kindled a fire, and received us every one, because of the present rain, and because of the cold.
2 At pinagpakitaan kami ng hindi karaniwang kagandahang-loob ng mga barbaro: sapagka't sila'y nagsiga, at tinanggap kaming lahat, dahil sa ulan niyaon, at dahil sa ginaw.
2 Apan ang mga molupyo didto nagaamoma kanamo sa dili diyutay nga pag-abiabi; kay nagahaling sila ug usa ka daub, ug midawat kanamong tanan, tungod sa ulan, ug tungod sa katugnaw.
3 And when Paul had gathered a bundle of sticks, and laid them on the fire, there came a viper out of the heat, and fastened on his hand.
3 Datapuwa't pagkapagtipon ni Pablo ng isang bigkis na kahoy at mailagay sa apoy, ay lumabas ang isang ulupong dahil sa init, at kumapit sa kaniyang kamay.
3 Apan sapagkuha ni Pablo ug usa ka hakgum sa mga sanga ug gitam-ok sa daub, miwayway ang usa ka bitin nga malala tungod sa kainit, ug miungot sa iyang kamot.
4 And when the barbarians saw the venomous beast hang on his hand, they said among themselves, No doubt this man is a murderer, whom, though he hath escaped the sea, yet vengeance suffereth not to live.
4 At nang makita ng mga barbaro ang makamandag na hayop na nakabitin sa kaniyang kamay, ay nagsabi ang isa sa iba, Walang salang mamamatay-tao ang taong ito, na, bagama't siya'y nakatakas sa dagat, gayon ma'y hindi siya pinabayaang mabuhay ng Katarungan.
4 Ug sa hingkit-an sa mga molupyo didto ang malala nga mananap nga nagabitay sa iyang kamot, nagsinultihay sila ang usa ug usa: Sa walay duhaduha mamomono kining tawohana, nga bisan tuod nakakalagiw gikan sa dagat, apan wala motugot ang katarungan nga mabuhi siya.
5 And he shook off the beast into the fire, and felt no harm.
5 Gayon ma'y ipinagpag niya ang hayop sa apoy, at siya'y hindi nasaktan.
5 Apan gisawilik niya ang mananap sa kalayo, ug wala siya mobati ug kadautan.
6 Howbeit they looked when he should have swollen, or fallen down dead suddenly: but after they had looked a great while, and saw no harm come to him, they changed their minds, and said that he was a god.
6 Nguni't kanilang hinihintay na siya'y mamaga, o biglang mabuwal na patay: datapuwa't nang maluwat na silang makapaghintay, at makitang walang nangyari sa kaniyang anoman, ay nangagbago sila ng akala, at nangagsabing siya'y isang dios.
6 Apan sila nagapaabut nga mohupong siya, kun mapukan nga patay sa hinanali; apan sa human ang dugay nga paghulat nila, ug sa hingkit-an nila nga walay bisan unsang kadaut nga nahitabo kaniya, nagbalhin sila sa ilang mga hunahuna, ug nanag-ingon nga siya usa ka dios.
7 In the same quarters were possessions of the chief man of the island, whose name was Publius; who received us, and lodged us three days courteously.
7 At sa mga kalapit ng dakong yao'y may mga lupain ang pangulo sa pulong yaon, na nagngangalang Publio; na tumanggap sa amin, at nagkupkop sa aming tatlong araw na may kagandahang-loob.
7 Apan sa nait niadtong dapita, may mga kaumhan sa pangulo sa pulo nga ginganlan si Publio; nga midawat kanamo, ug maoy nag-amoma kanamo sulod sa tolo ka adlaw sa maabiabihon gayud.
8 And it came to pass, that the father of Publius lay sick of a fever and of a bloody flux: to whom Paul entered in, and prayed, and laid his hands on him, and healed him.
8 At nangyari, nararatay ang ama ni Publio na may-sakit na lagnat at iti: at pinasok siya ni Pablo, at nanalangin, at nang maipatong sa kaniya ang kaniyang mga kamay ay siya'y pinagaling.
8 Ug mao kadto nga ang amahan ni Publio nagahigda nga gitakbuyan sa hilanat ug sa kalibang ug dugo. Kaniya misulod si Pablo ug nagaampo, ug sa mipandong siya sa iyang mga kamot kaniya, giayo niya.
9 So when this was done, others also, which had diseases in the island, came, and were healed:
9 At nang magawa na ito, ay nagsiparoon naman ang mga ibang maysakit sa pulo, at pawang pinagaling:
9 Ug sa nahimo kini, ang uban usab nga may mga sakit niadtong puloa nangadto kaniya, ug giayo niya.
10 Who also honoured us with many honours; and when we departed, they laded us with such things as were necessary.
10 Kami nama'y kanilang pinarangalan ng maraming pagpaparangal; at nang magsilayag kami, ay kanilang inilulan sa daong ang mga bagay na kinakailangan namin.
10 Sila usab nanagpahinangup kanamo ug daghang mga hatag; ug sa paglayag namo, gilulanan kami nila sa mga butang nga among gikinahanglan.
11 And after three months we departed in a ship of Alexandria, which had wintered in the isle, whose sign was Castor and Pollux.
11 At nang makaraan ang tatlong buwan ay nagsilayag kami sa isang daong Alejandria na tumigil ng tagginaw sa pulo, na ang sagisag ay Ang Magkapatid na Kambal.
11 Ug sa human ang tolo ka bulan, milayag kami sa usa ka sakayan, nga taga-Alejandria, nga mingtapon sa pulo sa tingtugnaw; ug ang iyang timaan mao ang kaluhang lalake Castor ug Polux.
12 And landing at Syracuse, we tarried there three days.
12 At nang dumaong kami sa Siracusa, ay nagsitigil kami roong tatlong araw.
12 Ug sa pagdunggo namo sa Siracusa, napabilin kami didto sa tolo ka adlaw.
13 And from thence we fetched a compass, and came to Rhegium: and after one day the south wind blew, and we came the next day to Puteoli:
13 At mula doo'y nagsiligid kami, at nagsirating sa Regio: at pagkaraan ng isang araw ay humihip ang timugan, at nang ikalawang araw ay nagsirating kami sa Puteoli;
13 Ug gikan didto miliko kami, ug miabut sa Regio; ug sa tapus ang usa ka adlaw, mihuyop ang habagat, ug sa ikaduhang adlaw miabut kami sa Puteolos.
14 Where we found brethren, and were desired to tarry with them seven days: and so we went toward Rome.
14 Na doo'y nakasumpong kami ng mga kapatid, at kami'y pinakiusapang matira sa kanilang pitong araw: at sa gayo'y nagsirating kami sa Roma.
14 Didto nakakaplag kami ug mga igsoon, ug nangayo sila nga magapabilin kami uban kanila ug pito ka adlaw; ug unya nakadangat kami sa Roma.
15 And from thence, when the brethren heard of us, they came to meet us as far as Appii forum, and The three taverns: whom when Paul saw, he thanked God, and took courage.
15 At buhat doo'y pagkabalita ng mga kapatid, ay sinalubong kami sa Pamilihan ng Appio at sa Tatlong Bahay-Tuluyan; na nang sila'y makita ni Pablo, ay nagpasalamat sa Dios, at lumakas ang loob.
15 Ug gikan didto, ang mga igsoon, sa ilang pagkadungog mahitungod kanamo, misugat sa pagdawat kanamo hangtud sa Poro Apii, ug sa Totolo ka Taberna; nga, sa nakita sila ni Pablo, nagpasalamat siya sa Dios, ug nagmadasigon siya.
16 And when we came to Rome, the centurion delivered the prisoners to the captain of the guard: but Paul was suffered to dwell by himself with a soldier that kept him.
16 At nang mangakapasok kami sa Roma, si Pablo ay pinahintulutang mamahay na magisa na kasama ng kawal na sa kaniya'y nagbabantay.
16 Ug sa misulod kami sa Roma, gitugutan si Pablo sa pagpuyo nga nagkinaugalingon uban sa sundalo nga nagbantay kaniya.
17 And it came to pass, that after three days Paul called the chief of the Jews together: and when they were come together, he said unto them, Men and brethren, though I have committed nothing against the people, or customs of our fathers, yet was I delivered prisoner from Jerusalem into the hands of the Romans.
17 At nangyari, na nang makaraan ang tatlong araw ay tinipon niya yaong mga pangulo sa mga Judio: at nang sila'y mangagkatipon na, ay sinabi niya sa kanila, Ako, mga kapatid, bagaman wala akong ginawang anoman laban sa bayan, o sa mga kaugalian ng ating mga magulang, ay ibinigay akong bilanggo buhat sa Jerusalem sa mga kamay ng mga taga Roma:
17 Ug nahitabo nga sa human ang tolo ka adlaw, gipatigum niya ang mga kadagkuan sa mga Judio: ug sa natigum sila, siya miingon kanila. Ako, mga igsoon, bisan wala akoy nabuhat nga bisan unsa nga batok sa mga tawo, bisan batok sa mga batasan sa atong mga ginikanan, apan gitugyan ako nga binilanggo gikan sa Jerusalem ngadto sa mga kamot sa mga Romanhon:
18 Who, when they had examined me, would have let me go, because there was no cause of death in me.
18 Na, nang ako'y kanilang masulit na, ay ibig sana nila akong palayain, sapagka't wala sa aking anomang kadahilanang marapat sa kamatayan.
18 Nga, sa nasusi nila ako, buot nila nga ako buhian tungod kay kanako walay bisan unsa nga hinungdan nga takus sa kamatayon.
19 But when the Jews spake against it, I was constrained to appeal unto Caesar; not that I had ought to accuse my nation of.
19 Datapuwa't nang magsalita laban dito ang mga Judio, ay napilitan akong maghabol hanggang kay Cesar; hindi dahil sa mayroon akong anomang sukat na maisakdal laban sa aking bansa.
19 Apan sa misupak ang mga Judio, napugos ako sa pagdangup kang Cesar; dili tungod kay ako adunay igsusumbong batok sa akong nasud.
20 For this cause therefore have I called for you, to see you, and to speak with you: because that for the hope of Israel I am bound with this chain.
20 Sanhi sa dahilang ito tinawag ko kayo upang makipagkita at makipagusap sa akin: sapagka't dahil sa pagasa ng Israel ay nagagapos ako ng tanikalang ito.
20 Busa tungod niini nga hinungdan gipatawag ko kamo sa pagpakigkita ug pagpakigsulti kanako; kay tungod sa paglaum sa Israel, nagapus ako niini nga talikala.
21 And they said unto him, We neither received letters out of Judaea concerning thee, neither any of the brethren that came shewed or spake any harm of thee.
21 At sinabi nila sa kaniya, Kami'y hindi nagsitanggap ng mga sulat na galing sa Judea tungkol sa iyo, ni naparito man ang sinomang kapatid na magbalita o magsalita ng anomang masama tungkol sa iyo.
21 Ug sila miingon kaniya: Kami wala makadawat ug mga sulat gikan sa Judea mahatungod kanimo, ug walay bisan kinsa usab sa mga igsoon nga mianhi, ug misugilon kun misulti ug bisan unsang dautan batok kanimo.
22 But we desire to hear of thee what thou thinkest: for as concerning this sect, we know that every where it is spoken against.
22 Datapuwa't ibig naming marinig sa iyo kung ano ang iyong iniisip: sapagka't tungkol sa sektang ito'y talastas naming sa lahat ng mga dako ay laban dito ang mga salitaan.
22 Apan buot kami magpatalinghug kanimo sa imong hunahuna; kay, mahitungod niini nga pundok, hingbaloan namo, nga sa bisan diin nga dapit adunay mga sulti nga batok kaniya.
23 And when they had appointed him a day, there came many to him into his lodging; to whom he expounded and testified the kingdom of God, persuading them concerning Jesus, both out of the law of Moses, and out of the prophets, from morning till evening.
23 At nang mataningan na nila siya ng isang araw, ay nagsiparoon ang lubhang marami sa kaniyang tinutuluyan; at sa kanila'y kaniyang ipinaliwanag ang bagay, na sinasaksihan ang kaharian ng Dios, at sila'y hinihikayat tungkol kay Jesus, sa pamamagitan ng kautusan ni Moises at gayon din sa pamamagitan ng mga propeta, buhat sa umaga hanggang sa gabi.
23 Ug sa diha nga sila nakagtagal kaniya ug usa ka adlaw, nangadto sila nga tinagdaghan sa iyang puloy-anan; kanila nagsaysay siya sa mga butang, nga nagpamatuod sa gingharian sa Dios, ug nagakabig kanila mahatungod kang Jesus, pinasikad sa Kasugoan ni Moises, ug sa mga Manalagna usab, sukad sa buntag hangtud sa gabii.
24 And some believed the things which were spoken, and some believed not.
24 At ang mga iba'y nagsipaniwala sa mga bagay na sinabi, at ang mga iba'y hindi nagsipaniwala.
24 Ug ang uban mingtoo sa mga butang nga gisulti, apan ang uban wala managtoo.
25 And when they agreed not among themselves, they departed, after that Paul had spoken one word, Well spake the Holy Ghost by Esaias the prophet unto our fathers,
25 At nang sila'y hindi mangagkaisa, ay nangagsialis pagkasabi ni Pablo ng isang salita, Mabuti ang pagkasalita ng Espiritu Santo sa pamamagitan ng propeta Isaias sa inyong mga magulang,
25 Ug sa wala magakaangay ang usa ug usa kanila, namauli sila sa tapus makasulti si Pablo ug usa ka pulong: Igo gayud ang gisulti sa Espiritu Santo sa atong mga ginikanan pinaagi kang Isaias nga manalagna.
26 Saying, Go unto this people, and say, Hearing ye shall hear, and shall not understand; and seeing ye shall see, and not perceive:
26 Na sinasabi, Pumaroon ka sa bayang ito, at sabihin mo, Sa pakikinig ay inyong mapapakinggan, at sa anomang paraa'y hindi ninyo mapaguunawa; At sa pagtingin ay inyong makikita, at sa anomang paraa'y hindi ninyo mamamalas:
26 Nga nagaingon: Umadto ka niining katawohana, ug mag-ingon: Sa pagpatalinghug makadungog kamo, ug dili gayud makasabut; ug sa pagtan-aw makakita kamo, ug dili gayud makatukib.
27 For the heart of this people is waxed gross, and their ears are dull of hearing, and their eyes have they closed; lest they should see with their eyes, and hear with their ears, and understand with their heart, and should be converted, and I should heal them.
27 Sapagka't kumapal ang puso ng bayang ito, At mahirap na makarinig ang kanilang mga tainga, At kanilang ipinikit ang kanilang mga mata; Baka sila'y mangakakita ng kanilang mga mata, At mangakarinig ng kanilang mga tainga, At mangakaunawa ng kanilang puso, At muling mangagbalik-loob, At sila'y aking pagalingin.
27 Kay ang kasingkasing niining katawohan mibaga, ug ang ilang mga igdulungog makuli nga makadungog, ug gipiyong nila ang ilang mga mata; tingali kaha ug makakita sila pinaagi sa ilang mga mata, ug makadungog sila pinaagi sa ilang mga igdulungog, ug makasabut sila pinaagi sa ilang kasingkasing, ug managbalik, ug pagaayohon ko sila.
28 Be it known therefore unto you, that the salvation of God is sent unto the Gentiles, and that they will hear it.
28 Maging hayag nawa sa inyo, na ang kaligtasang ito ng Dios ay ipinadala sa mga Gentil: sila'y makikinig naman.
28 Busa hibaloi ninyo nga kining kaluwasan sa Dios gipadala ngadto sa mga Gentil, sila magpatalinghug usab.
29 And when he had said these words, the Jews departed, and had great reasoning among themselves.
29 At nang masabi na niya ang mga salitang ito'y nagsialis ang mga Judio, at sila-sila'y nangagtatalong mainam.
29 Ug sa nakapamulong siya niining mga pulonga nanglakaw ang mga Judio, ug may daku sila nga mga pagkalalis sa ilang kaugalingon.
30 And Paul dwelt two whole years in his own hired house, and received all that came in unto him,
30 At tumahan si Pablo na dalawang taong ganap sa kaniyang tahanang inuupahan, at tinatanggap ang lahat ng sa kaniya'y nagsisipagsadya,
30 Ug siya mipuyo sulod sa duha ka tuig sa balay nga iyang giabangan, ug midawat siya sa tanan nga miduaw kaniya.
31 Preaching the kingdom of God, and teaching those things which concern the Lord Jesus Christ, with all confidence, no man forbidding him.
31 Na ipinangangaral ang kaharian ng Dios, at itinuturo ang mga bagay na nauukol sa Panginoong Jesucristo ng buong katapangan, wala sinomang nagbabawal sa kaniya.
1 At nang kami'y mangakatakas na, nang magkagayo'y napagtalastas namin na ang pulo'y tinatawag na Melita.
1 Ug sa naluwas na kami, nahibaloan namo nga ang pulo ginganlan Melita,
2 And the barbarous people shewed us no little kindness: for they kindled a fire, and received us every one, because of the present rain, and because of the cold.
2 At pinagpakitaan kami ng hindi karaniwang kagandahang-loob ng mga barbaro: sapagka't sila'y nagsiga, at tinanggap kaming lahat, dahil sa ulan niyaon, at dahil sa ginaw.
2 Apan ang mga molupyo didto nagaamoma kanamo sa dili diyutay nga pag-abiabi; kay nagahaling sila ug usa ka daub, ug midawat kanamong tanan, tungod sa ulan, ug tungod sa katugnaw.
3 And when Paul had gathered a bundle of sticks, and laid them on the fire, there came a viper out of the heat, and fastened on his hand.
3 Datapuwa't pagkapagtipon ni Pablo ng isang bigkis na kahoy at mailagay sa apoy, ay lumabas ang isang ulupong dahil sa init, at kumapit sa kaniyang kamay.
3 Apan sapagkuha ni Pablo ug usa ka hakgum sa mga sanga ug gitam-ok sa daub, miwayway ang usa ka bitin nga malala tungod sa kainit, ug miungot sa iyang kamot.
4 And when the barbarians saw the venomous beast hang on his hand, they said among themselves, No doubt this man is a murderer, whom, though he hath escaped the sea, yet vengeance suffereth not to live.
4 At nang makita ng mga barbaro ang makamandag na hayop na nakabitin sa kaniyang kamay, ay nagsabi ang isa sa iba, Walang salang mamamatay-tao ang taong ito, na, bagama't siya'y nakatakas sa dagat, gayon ma'y hindi siya pinabayaang mabuhay ng Katarungan.
4 Ug sa hingkit-an sa mga molupyo didto ang malala nga mananap nga nagabitay sa iyang kamot, nagsinultihay sila ang usa ug usa: Sa walay duhaduha mamomono kining tawohana, nga bisan tuod nakakalagiw gikan sa dagat, apan wala motugot ang katarungan nga mabuhi siya.
5 And he shook off the beast into the fire, and felt no harm.
5 Gayon ma'y ipinagpag niya ang hayop sa apoy, at siya'y hindi nasaktan.
5 Apan gisawilik niya ang mananap sa kalayo, ug wala siya mobati ug kadautan.
6 Howbeit they looked when he should have swollen, or fallen down dead suddenly: but after they had looked a great while, and saw no harm come to him, they changed their minds, and said that he was a god.
6 Nguni't kanilang hinihintay na siya'y mamaga, o biglang mabuwal na patay: datapuwa't nang maluwat na silang makapaghintay, at makitang walang nangyari sa kaniyang anoman, ay nangagbago sila ng akala, at nangagsabing siya'y isang dios.
6 Apan sila nagapaabut nga mohupong siya, kun mapukan nga patay sa hinanali; apan sa human ang dugay nga paghulat nila, ug sa hingkit-an nila nga walay bisan unsang kadaut nga nahitabo kaniya, nagbalhin sila sa ilang mga hunahuna, ug nanag-ingon nga siya usa ka dios.
7 In the same quarters were possessions of the chief man of the island, whose name was Publius; who received us, and lodged us three days courteously.
7 At sa mga kalapit ng dakong yao'y may mga lupain ang pangulo sa pulong yaon, na nagngangalang Publio; na tumanggap sa amin, at nagkupkop sa aming tatlong araw na may kagandahang-loob.
7 Apan sa nait niadtong dapita, may mga kaumhan sa pangulo sa pulo nga ginganlan si Publio; nga midawat kanamo, ug maoy nag-amoma kanamo sulod sa tolo ka adlaw sa maabiabihon gayud.
8 And it came to pass, that the father of Publius lay sick of a fever and of a bloody flux: to whom Paul entered in, and prayed, and laid his hands on him, and healed him.
8 At nangyari, nararatay ang ama ni Publio na may-sakit na lagnat at iti: at pinasok siya ni Pablo, at nanalangin, at nang maipatong sa kaniya ang kaniyang mga kamay ay siya'y pinagaling.
8 Ug mao kadto nga ang amahan ni Publio nagahigda nga gitakbuyan sa hilanat ug sa kalibang ug dugo. Kaniya misulod si Pablo ug nagaampo, ug sa mipandong siya sa iyang mga kamot kaniya, giayo niya.
9 So when this was done, others also, which had diseases in the island, came, and were healed:
9 At nang magawa na ito, ay nagsiparoon naman ang mga ibang maysakit sa pulo, at pawang pinagaling:
9 Ug sa nahimo kini, ang uban usab nga may mga sakit niadtong puloa nangadto kaniya, ug giayo niya.
10 Who also honoured us with many honours; and when we departed, they laded us with such things as were necessary.
10 Kami nama'y kanilang pinarangalan ng maraming pagpaparangal; at nang magsilayag kami, ay kanilang inilulan sa daong ang mga bagay na kinakailangan namin.
10 Sila usab nanagpahinangup kanamo ug daghang mga hatag; ug sa paglayag namo, gilulanan kami nila sa mga butang nga among gikinahanglan.
11 And after three months we departed in a ship of Alexandria, which had wintered in the isle, whose sign was Castor and Pollux.
11 At nang makaraan ang tatlong buwan ay nagsilayag kami sa isang daong Alejandria na tumigil ng tagginaw sa pulo, na ang sagisag ay Ang Magkapatid na Kambal.
11 Ug sa human ang tolo ka bulan, milayag kami sa usa ka sakayan, nga taga-Alejandria, nga mingtapon sa pulo sa tingtugnaw; ug ang iyang timaan mao ang kaluhang lalake Castor ug Polux.
12 And landing at Syracuse, we tarried there three days.
12 At nang dumaong kami sa Siracusa, ay nagsitigil kami roong tatlong araw.
12 Ug sa pagdunggo namo sa Siracusa, napabilin kami didto sa tolo ka adlaw.
13 And from thence we fetched a compass, and came to Rhegium: and after one day the south wind blew, and we came the next day to Puteoli:
13 At mula doo'y nagsiligid kami, at nagsirating sa Regio: at pagkaraan ng isang araw ay humihip ang timugan, at nang ikalawang araw ay nagsirating kami sa Puteoli;
13 Ug gikan didto miliko kami, ug miabut sa Regio; ug sa tapus ang usa ka adlaw, mihuyop ang habagat, ug sa ikaduhang adlaw miabut kami sa Puteolos.
14 Where we found brethren, and were desired to tarry with them seven days: and so we went toward Rome.
14 Na doo'y nakasumpong kami ng mga kapatid, at kami'y pinakiusapang matira sa kanilang pitong araw: at sa gayo'y nagsirating kami sa Roma.
14 Didto nakakaplag kami ug mga igsoon, ug nangayo sila nga magapabilin kami uban kanila ug pito ka adlaw; ug unya nakadangat kami sa Roma.
15 And from thence, when the brethren heard of us, they came to meet us as far as Appii forum, and The three taverns: whom when Paul saw, he thanked God, and took courage.
15 At buhat doo'y pagkabalita ng mga kapatid, ay sinalubong kami sa Pamilihan ng Appio at sa Tatlong Bahay-Tuluyan; na nang sila'y makita ni Pablo, ay nagpasalamat sa Dios, at lumakas ang loob.
15 Ug gikan didto, ang mga igsoon, sa ilang pagkadungog mahitungod kanamo, misugat sa pagdawat kanamo hangtud sa Poro Apii, ug sa Totolo ka Taberna; nga, sa nakita sila ni Pablo, nagpasalamat siya sa Dios, ug nagmadasigon siya.
16 And when we came to Rome, the centurion delivered the prisoners to the captain of the guard: but Paul was suffered to dwell by himself with a soldier that kept him.
16 At nang mangakapasok kami sa Roma, si Pablo ay pinahintulutang mamahay na magisa na kasama ng kawal na sa kaniya'y nagbabantay.
16 Ug sa misulod kami sa Roma, gitugutan si Pablo sa pagpuyo nga nagkinaugalingon uban sa sundalo nga nagbantay kaniya.
17 And it came to pass, that after three days Paul called the chief of the Jews together: and when they were come together, he said unto them, Men and brethren, though I have committed nothing against the people, or customs of our fathers, yet was I delivered prisoner from Jerusalem into the hands of the Romans.
17 At nangyari, na nang makaraan ang tatlong araw ay tinipon niya yaong mga pangulo sa mga Judio: at nang sila'y mangagkatipon na, ay sinabi niya sa kanila, Ako, mga kapatid, bagaman wala akong ginawang anoman laban sa bayan, o sa mga kaugalian ng ating mga magulang, ay ibinigay akong bilanggo buhat sa Jerusalem sa mga kamay ng mga taga Roma:
17 Ug nahitabo nga sa human ang tolo ka adlaw, gipatigum niya ang mga kadagkuan sa mga Judio: ug sa natigum sila, siya miingon kanila. Ako, mga igsoon, bisan wala akoy nabuhat nga bisan unsa nga batok sa mga tawo, bisan batok sa mga batasan sa atong mga ginikanan, apan gitugyan ako nga binilanggo gikan sa Jerusalem ngadto sa mga kamot sa mga Romanhon:
18 Who, when they had examined me, would have let me go, because there was no cause of death in me.
18 Na, nang ako'y kanilang masulit na, ay ibig sana nila akong palayain, sapagka't wala sa aking anomang kadahilanang marapat sa kamatayan.
18 Nga, sa nasusi nila ako, buot nila nga ako buhian tungod kay kanako walay bisan unsa nga hinungdan nga takus sa kamatayon.
19 But when the Jews spake against it, I was constrained to appeal unto Caesar; not that I had ought to accuse my nation of.
19 Datapuwa't nang magsalita laban dito ang mga Judio, ay napilitan akong maghabol hanggang kay Cesar; hindi dahil sa mayroon akong anomang sukat na maisakdal laban sa aking bansa.
19 Apan sa misupak ang mga Judio, napugos ako sa pagdangup kang Cesar; dili tungod kay ako adunay igsusumbong batok sa akong nasud.
20 For this cause therefore have I called for you, to see you, and to speak with you: because that for the hope of Israel I am bound with this chain.
20 Sanhi sa dahilang ito tinawag ko kayo upang makipagkita at makipagusap sa akin: sapagka't dahil sa pagasa ng Israel ay nagagapos ako ng tanikalang ito.
20 Busa tungod niini nga hinungdan gipatawag ko kamo sa pagpakigkita ug pagpakigsulti kanako; kay tungod sa paglaum sa Israel, nagapus ako niini nga talikala.
21 And they said unto him, We neither received letters out of Judaea concerning thee, neither any of the brethren that came shewed or spake any harm of thee.
21 At sinabi nila sa kaniya, Kami'y hindi nagsitanggap ng mga sulat na galing sa Judea tungkol sa iyo, ni naparito man ang sinomang kapatid na magbalita o magsalita ng anomang masama tungkol sa iyo.
21 Ug sila miingon kaniya: Kami wala makadawat ug mga sulat gikan sa Judea mahatungod kanimo, ug walay bisan kinsa usab sa mga igsoon nga mianhi, ug misugilon kun misulti ug bisan unsang dautan batok kanimo.
22 But we desire to hear of thee what thou thinkest: for as concerning this sect, we know that every where it is spoken against.
22 Datapuwa't ibig naming marinig sa iyo kung ano ang iyong iniisip: sapagka't tungkol sa sektang ito'y talastas naming sa lahat ng mga dako ay laban dito ang mga salitaan.
22 Apan buot kami magpatalinghug kanimo sa imong hunahuna; kay, mahitungod niini nga pundok, hingbaloan namo, nga sa bisan diin nga dapit adunay mga sulti nga batok kaniya.
23 And when they had appointed him a day, there came many to him into his lodging; to whom he expounded and testified the kingdom of God, persuading them concerning Jesus, both out of the law of Moses, and out of the prophets, from morning till evening.
23 At nang mataningan na nila siya ng isang araw, ay nagsiparoon ang lubhang marami sa kaniyang tinutuluyan; at sa kanila'y kaniyang ipinaliwanag ang bagay, na sinasaksihan ang kaharian ng Dios, at sila'y hinihikayat tungkol kay Jesus, sa pamamagitan ng kautusan ni Moises at gayon din sa pamamagitan ng mga propeta, buhat sa umaga hanggang sa gabi.
23 Ug sa diha nga sila nakagtagal kaniya ug usa ka adlaw, nangadto sila nga tinagdaghan sa iyang puloy-anan; kanila nagsaysay siya sa mga butang, nga nagpamatuod sa gingharian sa Dios, ug nagakabig kanila mahatungod kang Jesus, pinasikad sa Kasugoan ni Moises, ug sa mga Manalagna usab, sukad sa buntag hangtud sa gabii.
24 And some believed the things which were spoken, and some believed not.
24 At ang mga iba'y nagsipaniwala sa mga bagay na sinabi, at ang mga iba'y hindi nagsipaniwala.
24 Ug ang uban mingtoo sa mga butang nga gisulti, apan ang uban wala managtoo.
25 And when they agreed not among themselves, they departed, after that Paul had spoken one word, Well spake the Holy Ghost by Esaias the prophet unto our fathers,
25 At nang sila'y hindi mangagkaisa, ay nangagsialis pagkasabi ni Pablo ng isang salita, Mabuti ang pagkasalita ng Espiritu Santo sa pamamagitan ng propeta Isaias sa inyong mga magulang,
25 Ug sa wala magakaangay ang usa ug usa kanila, namauli sila sa tapus makasulti si Pablo ug usa ka pulong: Igo gayud ang gisulti sa Espiritu Santo sa atong mga ginikanan pinaagi kang Isaias nga manalagna.
26 Saying, Go unto this people, and say, Hearing ye shall hear, and shall not understand; and seeing ye shall see, and not perceive:
26 Na sinasabi, Pumaroon ka sa bayang ito, at sabihin mo, Sa pakikinig ay inyong mapapakinggan, at sa anomang paraa'y hindi ninyo mapaguunawa; At sa pagtingin ay inyong makikita, at sa anomang paraa'y hindi ninyo mamamalas:
26 Nga nagaingon: Umadto ka niining katawohana, ug mag-ingon: Sa pagpatalinghug makadungog kamo, ug dili gayud makasabut; ug sa pagtan-aw makakita kamo, ug dili gayud makatukib.
27 For the heart of this people is waxed gross, and their ears are dull of hearing, and their eyes have they closed; lest they should see with their eyes, and hear with their ears, and understand with their heart, and should be converted, and I should heal them.
27 Sapagka't kumapal ang puso ng bayang ito, At mahirap na makarinig ang kanilang mga tainga, At kanilang ipinikit ang kanilang mga mata; Baka sila'y mangakakita ng kanilang mga mata, At mangakarinig ng kanilang mga tainga, At mangakaunawa ng kanilang puso, At muling mangagbalik-loob, At sila'y aking pagalingin.
27 Kay ang kasingkasing niining katawohan mibaga, ug ang ilang mga igdulungog makuli nga makadungog, ug gipiyong nila ang ilang mga mata; tingali kaha ug makakita sila pinaagi sa ilang mga mata, ug makadungog sila pinaagi sa ilang mga igdulungog, ug makasabut sila pinaagi sa ilang kasingkasing, ug managbalik, ug pagaayohon ko sila.
28 Be it known therefore unto you, that the salvation of God is sent unto the Gentiles, and that they will hear it.
28 Maging hayag nawa sa inyo, na ang kaligtasang ito ng Dios ay ipinadala sa mga Gentil: sila'y makikinig naman.
28 Busa hibaloi ninyo nga kining kaluwasan sa Dios gipadala ngadto sa mga Gentil, sila magpatalinghug usab.
29 And when he had said these words, the Jews departed, and had great reasoning among themselves.
29 At nang masabi na niya ang mga salitang ito'y nagsialis ang mga Judio, at sila-sila'y nangagtatalong mainam.
29 Ug sa nakapamulong siya niining mga pulonga nanglakaw ang mga Judio, ug may daku sila nga mga pagkalalis sa ilang kaugalingon.
30 And Paul dwelt two whole years in his own hired house, and received all that came in unto him,
30 At tumahan si Pablo na dalawang taong ganap sa kaniyang tahanang inuupahan, at tinatanggap ang lahat ng sa kaniya'y nagsisipagsadya,
30 Ug siya mipuyo sulod sa duha ka tuig sa balay nga iyang giabangan, ug midawat siya sa tanan nga miduaw kaniya.
31 Preaching the kingdom of God, and teaching those things which concern the Lord Jesus Christ, with all confidence, no man forbidding him.
31 Na ipinangangaral ang kaharian ng Dios, at itinuturo ang mga bagay na nauukol sa Panginoong Jesucristo ng buong katapangan, wala sinomang nagbabawal sa kaniya.
31 Nga nagawali sa gingharian sa Dios, ug nagatudlo sa mga butang mahatungod sa Ginoong Jesucristo, sa bug-os nga kaisug, sa walay bisan kinsa nga nagadili kaniya.
No comments:
Post a Comment