Isaiah 63

1  Who is this that cometh from Edom, with dyed garments from Bozrah? this that is glorious in his apparel, travelling in the greatness of his strength? I that speak in righteousness, mighty to save.

1  Sino ito na nanggagaling sa Edom, na may mga kasuotang matingkad na pula mula sa Bosra? Siya na maluwalhati sa kanyang suot, na lumalakad sa kadakilaan ng kanyang lakas? "Ako iyon na nagsasalita ng katuwiran, makapangyarihang magligtas."

1  Kinsa kining nagaabot gikan sa Edom, uban sa gitina nga mga bisti gikan sa Bozra? Kining mahimayaon sa iyang sinina, nga nagabiyahe diha sa pagkabantug sa iyang kusog? Ako nga nagsulti diha sa pagkamatarong, gamhanan sa pagluwas.

2  Wherefore art thou red in thine apparel, and thy garments like him that treadeth in the winefat?

2  Bakit pula ang iyong kasuotan, at ang iyong damit ay gaya niyong yumayapak sa pisaan ng alak?

2  Ngano nga ikaw pula sa imong sinina, ug ang imong mga bisti sama kaniya nga nagagiok diha sa giokan sa bino?

3  I have trodden the winepress alone; and of the people there was none with me: for I will tread them in mine anger, and trample them in my fury; and their blood shall be sprinkled upon my garments, and I will stain all my raiment.

3  "Aking niyapakan ang pisaan ng alak na mag-isa, at mula sa mga bayan ay wala akong kasama; sa aking galit ay akin silang niyapakan, at sa aking poot ay akin silang niyurakan; at ang kanilang dugo ay tumilamsik sa mga suot ko, at namantsahan ang lahat ng suot ko.

3  Ako nakatunobtunob sa giokan sa bino nga naginusara; ug sa katawhan walay usa uban kanako: kay ako motunobtunob kanila diha sa akong kasuko, ug motamaktamak kanila diha sa akong kalagot; ug ang ilang dugo ipisikpisik nganha sa akong mga bisti, ug ako momansa sa tibuok nakong mga sinina.

4  For the day of vengeance is in mine heart, and the year of my redeemed is come.

4  Sapagkat ang araw ng paghihiganti ay nasa aking puso, at ang aking taon ng pagtubos ay dumating.

4  Kay ang adlaw sa panimalos anaa sa akong kasingkasing, ug ang tuig sa akong tinubos nag-abot.

5  And I looked, and there was none to help; and I wondered that there was none to uphold: therefore mine own arm brought salvation unto me; and my fury, it upheld me.

5  Ako'y tumingin, ngunit walang sinumang tutulong, ako'y namangha ngunit walang umalalay; kaya't iniligtas ako ng aking sariling kamay, at ang aking poot sa akin ay umalalay.

5  Ug ako mitan-aw, ug walay usa nga motabang; ug ako nahibulong nga walay usa nga mopabarog: busa ang akong kaugalingon nga bukton midala og kaluwasan nganhi kanako; ug ang akong kalagot, kini mipabarog kanako.

6  And I will tread down the people in mine anger, and make them drunk in my fury, and I will bring down their strength to the earth.

6  Aking niyapakan ang mga bayan sa aking galit, nilasing ko sila sa aking poot, at ibinuhos ko sa lupa ang kanilang dugo.

6  Ug ako motunobtunob sa katawhan diha sa akong kasuko, ug maghimo kanila nga hubog diha sa akong kalagot, ug ako mopaubos sa ilang kusog ngadto sa yuta.

7  I will mention the lovingkindnesses of the LORD, and the praises of the LORD, according to all that the LORD hath bestowed on us, and the great goodness toward the house of Israel, which he hath bestowed on them according to his mercies, and according to the multitude of his lovingkindnesses.

7  Aking aalalahanin ang kagandahang-loob ng PANGINOON, at ang mga kapurihan ng PANGINOON, ayon sa lahat na ipinagkaloob ng PANGINOON sa amin, at ang dakilang kabutihan na kanyang ginawa sa sambahayan ni Israel na kanyang ipinagkaloob sa kanila ayon sa kanyang kaawaan, at ayon sa kasaganaan ng kanyang kagandahang-loob.

7  Ako mohisgot sa mga mahigugmaong pagkamaayo sa GINOO, ug sa mga pagdayeg sa GINOO, sumala ngadto sa tanan nga ang GINOO mihatag nganhi kanato, ug sa dakung pagkamaayo paatubang sa balay sa Israel, nga siya mihatag nganha kanila sumala sa iyang mga kalooy, ug sumala ngadto sa kadaghanon sa iyang mga mahigugmaong pagkamaayo.

8  For he said, Surely they are my people, children that will not lie: so he was their Saviour.

8  Sapagkat kanyang sinabi, "Tunay na sila'y aking bayan, mga anak na hindi gagawang may kasinungalingan; at siya'y naging kanilang Tagapagligtas.

8  Kay siya miingon, Sa siguro sila akong katawhan, mga anak nga dili mamakak: mao nga siya ilang Manluluwas.

9  In all their affliction he was afflicted, and the angel of his presence saved them: in his love and in his pity he redeemed them; and he bare them, and carried them all the days of old.

9  Sa lahat nilang pagdadalamhati ay nadalamhati siya, at iniligtas sila ng anghel na nasa kanyang harapan; sa kanyang pag-ibig at sa kanyang pagkaawa ay tinubos niya sila; at kanyang itinaas at kinalong sila sa lahat ng mga araw noong una.

9  Diha sa tibuok nilang kasakitan siya gisakit, ug ang anghel sa iyang presensya miluwas kanila: ug diha sa iyang gugma ug diha sa iyang kalooy siya mitubos kanila; ug siya mipas-an kanila, ug midala kanila sa tanang adlaw sa kakaraanan.

10  But they rebelled, and vexed his holy Spirit: therefore he was turned to be their enemy, and he fought against them.

10  Ngunit sila'y naghimagsik, at pinighati ang kanyang Banal na Espiritu; kaya't siya'y naging kaaway nila, at siya mismo ay lumaban sa kanila.

10  Apan sila mirebelde, ug mihasol sa iyang balaang Espirito: busa siya nausab ngadto sa pagkahimo nga ilang kaaway, ug siya nakig-away batok kanila.

11  Then he remembered the days of old, Moses, and his people, saying, Where is he that brought them up out of the sea with the shepherd of his flock? where is he that put his holy Spirit within him?

11  Nang magkagayo'y naalala ng kanyang bayan ang mga araw nang una, tungkol kay Moises. Nasaan siya na nag-ahon mula sa dagat, na kasama ng mga pastol ng kanyang kawan? Nasaan siya na naglagay sa gitna nila ng kanyang Banal na Espiritu?

11  Unya siya nahinumdom sa mga adlaw sa kakaraanan, si Moses, ug iyang katawhan, nga nagaingon, Hain siya nga midala kanila gikan sa dagat pinaagi sa magbalantay sa iyang panon? hain siya nga nagbutang sa iyang balaang Espirito sulod kaniya?

12  That led them by the right hand of Moses with his glorious arm, dividing the water before them, to make himself an everlasting name?

12  Sinong naglagay ng kanyang maluwalhating bisig na humayong kasama ng kanang kamay ni Moises, na humawi ng tubig sa harapan nila, upang gumawa para sa kanyang sarili ng walang hanggang pangalan?

12  Nga nangulo kanila pinaagi sa tuo nga kamot ni Moses uban sa iyang mahimayaong bukton, nga nagapikas sa tubig sa atubangan nila, aron sa paghimo sa iyang kaugalingon og usa ka walay kataposang ngalan?

13  That led them through the deep, as an horse in the wilderness, that they should not stumble?

13  Sinong pumatnubay sa kanila sa mga kalaliman? Gaya ng isang kabayo sa ilang ay hindi sila natisod.

13  Nga nangulo kanila latas sa lawod, ingon sa usa ka kabayo diha sa kamingawan, nga sila dili gayod mapandol?

14  As a beast goeth down into the valley, the Spirit of the LORD caused him to rest: so didst thou lead thy people, to make thyself a glorious name.

14  Gaya ng kawan na bumababa sa libis, ay pinapagpapahinga sila ng Espiritu ng PANGINOON. Gayon mo pinatnubayan ang iyong bayan, upang gumawa para sa iyong sarili ng isang maluwalhating pangalan.

14  Ingon sa usa ka mananap nga nagalugsong ngadto sa walog, ang Espirito sa GINOO mipahinabo kaniya sa pagpahulay: sa ingon ikaw nangulo sa imong katawhan, aron sa paghimo sa imong kaugalingon og usa ka mahimayaong ngalan.

15  Look down from heaven, and behold from the habitation of thy holiness and of thy glory: where is thy zeal and thy strength, the sounding of thy bowels and of thy mercies toward me? are they restrained?

15  Tumingin ka mula sa langit, at iyong masdan, mula sa iyong banal at maluwalhating tahanan. Nasaan ang iyong sigasig at ang iyong kapangyarihan? Ang hangad ng iyong puso at ang iyong habag ay iniurong mo sa akin.

15  Dungaw gikan sa langit, ug tan-awa gikan sa puluy-anan sa imong pagkabalaan ug sa imong himaya: hain ang imong kasibot ug imong kusog, ang pagtingog sa imong kahiladman ug sa imong mga kalooy paingon kanako? napugngan ba sila?

16  Doubtless thou art our father, though Abraham be ignorant of us, and Israel acknowledge us not: thou, O LORD, art our father, our redeemer; thy name is from everlasting.

16  Sapagkat ikaw ay aming Ama, bagaman hindi kami nakikilala ni Abraham, at hindi kami kinikilala ng Israel. Ikaw, O PANGINOON, ay aming Ama, aming Manunubos noong una pa ay ang iyong pangalan.

16  Sa walay duda ikaw ang among amahan, bisan si Abraham ignorante mahitungod kanamo, ug si Israel dili moila kanamo: ikaw, O GINOO, ang among amahan, among manunubos; ang imong ngalan gikan sa walay kataposan.

17  O LORD, why hast thou made us to err from thy ways, and hardened our heart from thy fear? Return for thy servants' sake, the tribes of thine inheritance.

17  O PANGINOON, bakit mo kami iniligaw sa iyong mga daan, at pinapagmatigas mo ang aming puso na anupa't hindi kami natakot sa iyo? Ikaw ay magbalik alang-alang sa iyong mga lingkod, na mga lipi ng iyong mana.

17  O GINOO, ngano nga ikaw mihimo kanamo sa pagkasayop gikan sa imong mga dalan, ug mipagahi sa among kasingkasing gikan sa imong kahadlok? Balik tungod ug alang sa imong mga sulugooon, ang mga tribo sa imong panulundon.

18  The people of thy holiness have possessed it but a little while: our adversaries have trodden down thy sanctuary.

18  Inaring sandali lamang ng iyong banal na bayan ang santuwaryo, niyapakan ito ng aming mga kaaway.

18  Ang katawhan sa imong pagkabalaan miangkon niini apan sa mubo nga panahon: ang among mga kaaway nagtunobtunob sa imong balaang dapit.

19  We are thine: thou never barest rule over them; they were not called by thy name.

19  Kami ay naging gaya ng mga hindi mo pinamahalaan kailanman, gaya ng mga hindi tinatawag sa iyong pangalan.

19  Kami imo: ikaw wala gayod nangulo ibabaw kanila; sila wala gitawag pinaagi sa imong ngalan.

PREVIOUS
NEXT