Job 23

1  Then Job answered and said,

1  Unya mitubag si Job, ug miingon:

2  Even to day is my complaint bitter: my stroke is heavier than my groaning.

2  Bisan niining adlawa mapait ang akong kaguol: Ang akong sakit labing mabug-at kay sa akong pag-agulo.

3  Oh that I knew where I might find him! that I might come even to his seat!

3  Oh, nga hingsayran ko pa unta kong asa ko siya hipalgi! Aron madangat ko gayud ang iyang lingkoranan!

4  I would order my cause before him, and fill my mouth with arguments.

4  Ipahamutang ko sa iyang atubangan ang akong katarungan, Ug pun-on ko ang akong baba sa mga iglalantugi.

5  I would know the words which he would answer me, and understand what he would say unto me.

5  Hibaloan ko ang mga pulong nga iyang igatubag kanako, Ug hisabtan ko ang bisan unsa nga iyang igasulti kanako.

6  Will he plead against me with his great power? No; but he would put strength in me.

6  Makiglalis ba siya kanako uban nianang gidak-on sa iyang kagahum? Dili; hinonoa siya magapatalinghug kanako.

7  There the righteous might dispute with him; so should I be delivered for ever from my judge.

7  Didto ang tawo nga matul-id arang makapahayag kaniya sa iyang katarungan; Busa ako pagabuhian sa walay katapusan gikan sa akong maghuhukom.

8  Behold, I go forward, but he is not there; and backward, but I cannot perceive him:

8  Ania karon, moadto ako sa unahan, apan siya wala didto ; Ug moari ako sa pangulahian, apan dili ko siya igkita,

9  On the left hand, where he doth work, but I cannot behold him: he hideth himself on the right hand, that I cannot see him:

9  Dapit sa wala, diin siya magabuhat, apan dili ko siya hitan-awan; Dapit sa akong too, adto siya magtago aron nga kaniya dili ako makasud-ong.

10  But he knoweth the way that I take: when he hath tried me, I shall come forth as gold.

10  Apan siya nahibalo sa dalan nga akong pagapadulongan; Sa diha nga ako masulayan na niya, mogula ako ingon sa bulawan.

11  My foot hath held his steps, his way have I kept, and not declined.

11  Ang akong tiil nagsubay pag-ayo sa iyang mga lakang; Ang iyang dalan maoy akong gibantayan, ug wala ako motipas.

12  Neither have I gone back from the commandment of his lips; I have esteemed the words of his mouth more than my necessary food.

12  Ako wala mosibug gikan sa sugo sa iyang mga ngabil; Gipakamahal ko ang mga pulong sa iyang baba labi kay sa kalan-on ko nga kinahanglan.

13  But he is in one mind, and who can turn him? and what his soul desireth, even that he doeth.

13  Apan usa ra siya ug hunahuna, ug kinsay arang makaliso kaniya? Ug ang butang nga ginatinguha sa iyang kalag, kana gayud maoy iyang ginahimo.

14  For he performeth the thing that is appointed for me: and many such things are with him.

14  Kay siya magabuhat niadtong butang nga iyang ginatagana alang kanako: Ug daghang mga butang nga ingon niana nga anaa kaniya.

15  Therefore am I troubled at his presence: when I consider, I am afraid of him.

15  Busa ako nalisang diha sa iyang atubangan; Sa magapalandong ako, mahadlok ako kaniya.

16  For God maketh my heart soft, and the Almighty troubleth me:

16  Kay gipugdaw sa Dios ang akong kasingkasing, Ug ang Makagagahum naghadlok kanako:

17  Because I was not cut off before the darkness, neither hath he covered the darkness from my face.

17  Kay wala man ipahimulag ako sa wala pa modangat ang kangitngit, Wala usab niya pataboni gikan sa akong nawong ang mabaga nga kangitngit.